Diffenbahia: Zasady ich uprawy i pielęgnacji w domu

Dyfenbahia to duża roślina pokojowa, często spotykana nie tylko w mieszkaniach, ale także w biurach, szkołach i warsztatach. Jej duże liście poprawiają skład powietrza nasycając je tlenem i uwalniając fitoncydy. Diffenbahia pochodzi z Ameryki Południowej i należy do rodziny Aroidae.

Opis

Dieffenbachia jest wieloletnią rośliną zielną. W warunkach domowych może dorastać do wysokości jednego metra lub więcej: średnio 40 cm rocznie. Może żyć bardzo długo, ale musi być okresowo odmładzany. Diffenbahia kwitnie bardzo rzadko i bez wyrazu; jest popularna ze względu na ogromne piękne liście. Różne gatunki mają różne odcienie zieleni i są pokryte wzorem plamek.

Liście wyrastają na bardzo grubych, soczystych łodygach, które wyglądają raczej jak małe pnie drzew. Wzrost Diffenbahii następuje na szczycie; towarzyszy mu stopniowe zamieranie dolnych liści. Dlatego po dziesięciu latach rzeczywiście może wyglądać jak drzewo z gołym pniem i stracić na atrakcyjności. Właśnie w takich przypadkach odmładza się roślinę poprzez odcięcie wierzchołka i ukorzenienie. W przeciwnym razie stary trzon może się nawet złamać. To prawda, że są gatunki, które mają skłonność do krzewienia się, jeśli pąki na łodydze są rozbudzone.

Nieprzyjemną cechą Diffenbahii jest toksyczność jej soków, które w przypadku kontaktu z błonami śluzowymi mogą powodować oparzenia, co należy wziąć pod uwagę, szczególnie jeśli w rodzinie są małe dzieci. Istnieje opinia, że diffenbahia rośnie szczególnie bujnie w pomieszczeniach, w których przebywają mężczyźni z niespożytą energią. Trudno powiedzieć, na ile jest to prawda, ale w naszej szkole wojskowej uprawialiśmy drzewa o znacznej wysokości.

Ponieważ kwiaty diffenbahii nie są interesujące, nawet jeśli zamierza ona zakwitnąć, warto obciąć pąki, aby nie wyczerpać rośliny.

Istnieje kilkadziesiąt gatunków diffenbahii. Najpopularniejsze z nich to:

• Cętkowany(barwiony). Może dorastać do wysokości do dwóch metrów. Chyba najpopularniejszy gatunek w naszym kraju. Jasne liście o długości do 40 cm i szerokości 15 cm pokryte są białymi wzorami plamek i pasków.
• Spotted (pomalowany). Gatunek ten jest podobny do poprzedniego, ale roślina jest znacznie bardziej zwarta, choć liście są prawie tej samej wielkości. Są one pokryte białymi i żółtymi plamami o najróżniejszych kształtach.
• Leopolda. Ta diffenbahia różni się znacznie od poprzedniego gatunku i jest znacznie rzadsza. Ma bardzo krótką łodygę, a liście są ciemnozielone, prawie pozbawione ozdób: wyraźnie widoczna jest tylko biaława żyłka.

Oprócz nich w mieszkaniach można spotkać także diffenbahia urocza, Seguin, Ersted, wielkolistna i inne.

Sadzenie i pielęgnacja

Diffenbahia jest łatwa w uprawie, nawet dla niedoświadczonych hodowców. Ale donica (a raczej wanna) z rośliną będzie wymagała sporo miejsca. Najlepiej kupić diffenbahię wiosną lub latem, postawić ją w cieniu i zostawić na tydzień. Jeśli doniczka jest zbyt mała należy przenieść ją do nowej. Powinna mieć otwory drenażowe, a na dnie – warstwę keramzytu o grubości co najmniej 4-5 cm. Przesadzać do większej donicy co roku, a rzadziej przesadzać tylko bardzo duże okazy.

Gleba powinna być luźna i najlepiej specjalna dla tego typu roślin. Do samodzielnego przygotowania weź w równych częściach ziemię liściową, torf, humus i gruby piasek. Wyjmij roślinę z doniczki, jeśli to możliwe strzepnij starą ziemię z korzeni i przytnij uszkodzone korzenie. Podczas umieszczania w nowej doniczce łodyga może być lekko (2-3 cm) zanurzona. Obficie podlewać bezpośrednio po przesadzeniu.

Pielęgnując roślinę, należy starać się zapewnić jej warunki zbliżone do tych panujących w naturze, ale nie trzeba być w tej kwestii fanatykiem. Diffenbahia łatwo przystosowała się do zwykłego reżimu naszych mieszkań i biur, jednak nie lubi przeciągów. Optymalne warunki:

• temperatura. Latem 20 … 26 stopni, zimą nieco niżej, ale ochłodzenie do 17 ^{stopni C}jest wyjątkowo niepożądane.
• Wilgotność powietrza. Pożądane jest postawienie obok rośliny naczynia z wodą, a zimą położenie na kaloryferze mokrego ręcznika i okresowe zwilżanie go wodą. W okresie letnim należy spryskiwać liście opryskiwaczem co najmniej dwa razy w tygodniu. Liście zaczynające wysychać na brzegach będą sygnałem pilnej potrzeby wykonania tego zabiegu.
• Warunki oświetleniowe. Diffenbahia najlepiej rośnie w jasnym świetle, ale toleruje również penumbrę. W lecie bezpośrednie światło słoneczne powoduje poparzenie liści. Jeśli roślina znajduje się na południowej stronie domu, liście powinny być lekko zacienione. W zimie wskazane jest dodatkowe oświetlenie. Przy niedostatecznym oświetleniu wzrost spowalnia się, a dolne liście wcześnie opadają.
• Wilgotność gleby. Podlewanie powinno być umiarkowane, bez zamaczania gleby. Stosować wodę stojącą w temperaturze pokojowej. Zimą podlewaj rzadziej, ale jeśli nie możesz stworzyć chłodnego środowiska, reżim podlewania jest prawie taki sam jak w lecie.
• Odżywianie. Nawożenie od połowy wiosny do października podaje się co dwa tygodnie. Stosowane są zwykłe nawozy kompleksowe, z naciskiem na azot wiosną. Jeśli warunki na to pozwalają, okresowo należy podawać i organiki. Nie należy nawozić diffenbahii zimą.

Wysuszone brzegi liści są okresowo delikatnie przycinane. Bardziej drastyczne cięcie nie jest konieczne, ale gdy roślina jest bardzo stara, po prostu odcina się jej wierzchołek i ukorzenia. Jeśli łodyga zostanie pozostawiona na miejscu i podlewana, w końcu wytworzy nowe liście.

Propagacja

W rzeczywistości podstawowa metoda rozmnażania jest podobna do metody odmładzania. Większość gatunków rozmnaża się rzeczywiście bardzo łatwo za pomocą sadzonek wierzchołkowych. Po umieszczeniu w wodzie szybko wytwarzają ogonki. Trzymaj słoik w cieniu, a do wody wrzuć kilka tabletek węgla aktywnego. Woda powinna być okresowo zmieniana. Ponieważ niektóre gatunki trudno się ukorzeniają, sadzonki należy potraktować środkiem pobudzającym do tworzenia korzeni. Gdy korzenie osiągną długość 2-3 cm, można je posadzić w lekkiej ziemi i przykryć plastikową torbą. W temperaturze pokojowej ukorzenianie trwa około miesiąca.

Nie tylko wierzchołki mogą być cięte jako sadzonki. Starą roślinę tnie się bezlitośnie na kawałki: cały pień tnie się na kawałki o długości 10-20 cm z kilkoma międzywęźlami, suszy przez jeden dzień i sadzi ukośnie w ziemi. Jednak w tym przypadku rootowanie jest wolniejsze i może trwać nawet kilka miesięcy. Sadzonki należy podlewać systematycznie i z umiarem. Po solidnym ukorzenieniu nowe rośliny można przesadzić na stałe miejsce.

Rozmnażanie z nasion jest możliwe, ale rzadko stosowane: kwitnienie, a tym samym tworzenie owoców z nasionami nie jest powszechne u diffenbahii.

Możliwe problemy

Jeśli warunki uprawy są przestrzegane, nie ma problemów z diffenbahią. Jeśli jednak zasady zostaną złamane, dochodzi do następujących sytuacji:

• Żółknięcie dolnych liści na skutek zalania wodą podłoża;
• Mniejsze straty liści spowodowane suchą glebą lub zimnym otoczeniem;
• Zwijanie się liści – od przeciągów;
• Gnicie łodyg lub więdnięcie liści – od zbyt dużej ilości wilgoci w glebie przy niskich temperaturach;
• Poszatkowanie górnych liści z braku światła.

Wśród szkodników diffenbahia może być atakowana przez mszyce, wciornastki, przędziorki i łuskwiaki. Należy natychmiast zastosować środki owadobójcze lub insekto-akarycydy. Jeśli występuje utrata liści i widoczne jest nadmierne podlewanie, należy sprawdzić stan korzeni. Jeśli gniją, pomoże przesadzenie do czystej ziemi, przycięcie korzeni i podlanie.

Diffenbahia to bardzo piękna roślina pokojowa, często sięgająca do sufitu. Nie jest trudna w pielęgnacji, ale to nie znaczy, że można ją pozostawić przypadkowi. Roślina jest nie tylko świetną dekoracją, ale także zapewnia dezynfekcję powietrza.