Hydrangea paniculata różowa: wskazówki dotyczące sadzenia i pielęgnacji

Poznawanie tej pięknej rośliny zaczyna się od poznania jej wymagań, aby można było ją prawidłowo posadzić i pielęgnować. Hydrangea paniculata można podziwiać bez końca. Jest to szalenie piękna roślina, która występuje w tak wielu gatunkach.

Naturalne środowisko tego piękna znajduje się na południowym wybrzeżu Sachalinu, na wyspach japońskich i w Chinach. Do Europy została wprowadzona z Japonii w XVIII wieku. Odmiany hortensji zostały wprowadzone w XX wieku. Obecnie jest ich około stu. Najpopularniejsze są wiecha i arboretum.

Opis ogólny

Dla osób lubiących architekturę krajobrazu czy „prace ziemne” najważniejsza jest wygoda i piękno ogrodu. Z roślinami tworzymy piękne kwietniki i kolorowe ekstrawaganckie rabaty. Hortensja wiechowata ma szereg zalet w stosunku do typu drzewiastego: bardzo dobrze znosi niskie temperatury, co jest ważnym czynnikiem.

W naturalnych siedliskach roślina ta może osiągnąć nawet wysokość dziesięciu metrów. W naszych szerokościach geograficznych, biorąc pod uwagę nie do końca naturalne cechy klimatyczne, jest to jednak nie więcej niż 2-3 metry.

Przy prawidłowej pielęgnacji hortensje rosną do około 25 centymetrów rocznie.

Gdy już wyjątkowo dobrze się zaadaptują, ta piękność nawet przemarznie podczas mroźnej zimy i straci część pędów, które wiosną szybko się zregenerują. Hortensje są długowieczne, czasem rosną nawet przez sześćdziesiąt lat.

Typ wiechy wygląda pięknie od połowy lata do połowy października. W tym czasie przekształca się w chmurę koloru, która zachwyca niesamowitą sukcesją barw i odcieni. Kwiatostany osiągają czasem wysokość 35 cm.

Istnieją dwa rodzaje kwiatostanów:

• jałowe (ok. 2-3 cm, nie odpadają przez długi czas);
• Areopausal (mniejszy od pierwszego, ma tendencję do szybkiego opadania płatków po zapyleniu).

Brązowo-czerwone pędy są wzniesione, czasem rozłożone i wymagające podparcia. Roślina zaczyna hartować się od drugiego roku życia. Kwitnienie rozpoczyna się w trzecim roku. Uprawa rośliny jest równoznaczna z pielęgnacją, rozmnażaniem i starannym sadzeniem krzewu drzewiastego.

Opieka

Choć zasady pielęgnacji krzewu są proste, istnieje kilka reguł, o których powinni wiedzieć wszyscy posiadacze tej rośliny:

• Do sadzenia najlepsza jest gleba zakwaszona. Jeśli nie jest kwaśny, trzeba będzie dodać siarczan miedzi.
• Szczególnie w czasie upałów należy nadzorować regularne podlewanie. Hortensje są bardzo wodochłonne.
• Miejsce sadzenia powinno być chronione przed wiatrem i przeciągami oraz zlokalizowane w miejscu słonecznym lub w lekkim półcieniu.
• W bardzo mroźne zimy najlepiej okryć roślinę przed mrozem.
• Przycinanie krzewu będzie konieczne dla obfitego kwitnienia wczesną wiosną. Należy pamiętać, że nie należy tego robić, gdy soki zaczynają płynąć.
• Przy tej piękności nie należy zapominać o nawożeniu. Nawozy mineralne powinny być stosowane raz na dwa tygodnie, a organiczne raz na cztery tygodnie. W okresie jesiennym zaprzestajemy nawożenia.

U większości odmian kolor płatków zmienia się w trakcie kwitnienia. Zmieniają barwę od kremowej do różowoczerwonej po śnieżnobiałą, prawie zieloną, z płynnym przejściem koloru do różowawej.

Szczegóły sadzenia

Przed posadzeniem hortensji smukłych należy zapoznać się z podstawowymi zasadami dotyczącymi tego kroku. Dołek powinien być wykopany bardzo szeroki i średnio głęboki (odpowiednio 60 cm x 40 cm). Jeśli planujemy posadzić 2 – 3 rośliny jednocześnie, odległość między krzewami powinna być ograniczona do minimum. Najbliższe nasadzenia powinny być oddalone od siebie o więcej niż 2,5 do 3 metrów.

Hortensja typu wiechowatego może być sadzona zarówno jesienią, jak i wiosną. Ale w chłodniejszych rejonach, bliżej północy, najlepiej zrobić to po zimie.

Wtedy system korzeniowy stwardnieje do zimy. Przed posadzeniem należy ją lekko przyciąć. Należy również skrócić pędy do momentu, gdy powstaną 3 do 4 par pąków.

Gleba powinna mieć odczyn kwaśny. Odpowiednia jest również gleba neutralna. Ten, który jest zbierany przez krzewy różane, staje się całkiem odpowiedni. Nawet niewielkie ilości wapna, jak i innych związków zasadowych w glebie, nie są łatwo tolerowane.

Brak kwitnienia jest pierwszym sygnałem obecności powyższych substancji. W najgorszym wypadku po prostu umrze. Z tego powodu zabronione jest świadome lub nieświadome dodawanie do mieszanki glebowej pozostałości popiołu i wapna, dolomitu i kredy. Ich obecność, nawet w pobliżu strefy rozwoju korzeni krzewu, jest szkodliwa dla rośliny.

Ale torf brązowy powinien być dodany. Mile widziana jest również obecność trocin. Podczas sadzenia należy również dodać nawozy mineralne lub organiczne. Jest to dobry środek pobudzający do szybkiej regeneracji hortensji.

Przycinanie

Z jednej strony obcięcie krzewu wydaje się skomplikowane. Ale są pewne sztuczki i subtelności w przycinaniu każdej rośliny. Jest to niezbędne dla obfitego kwitnienia.

Krzew ten ma tendencję do rozmnażania się. Wzrost liczby pędów spowoduje, że kwiatostany będą się kurczyć. Przycinanie należy rozpocząć po stopnieniu śniegu, ale przed zawiązaniem się pąków. Przycinamy pędy z poprzedniego roku, które wyrastają z tego samego punktu. Dzięki temu nowe pędy będą miały więcej światła. Należy również usunąć zamarznięte, połamane gałęzie. Jesienią należy pamiętać o przycięciu każdego kwiatostanu lilii.

Propagacja

Jest kilka sposobów na to, aby uprawiać więcej tego krzewu na swojej działce:

• Przez podział przerośniętego krzewu;
• przez nasiona;
• pędy;
• ścinki.

Nasiona hortensji są bardzo małe, a ich kiełkowanie jest bardzo słabe. Nie ma więc sensu tracić czasu i wysiłku na rozmnażanie tą metodą. Dodatkowo narażasz się na ryzyko utraty swojej odmiany. A zasiać ziarno, a potem dostać wcale nie to, co początkowo chcieliśmy, nie jest zbyt pożądane. Faktem jest, że krzew uprawiany z nasion nie przenosi wszystkich swoich właściwości na nowe pędy. W dodatku zakwitnie dopiero po czterech latach.

Najłatwiej jest to zrobić przez sadzonki. Od dawna jest ulubieńcem większości ogrodników. W pierwszej połowie czerwca wyrywa się lub odcina sadzonki z jednorocznych pędów. Tutaj ważne jest, aby upewnić się, że sadzonki mają co najmniej trzy pąki. Nawet młodociany będzie w stanie odciąć dolne liście. Pozostałą część należy przekroić na pół.

Sadzonki należy namoczyć na noc (przynajmniej na kilka godzin) w roztworze stymulatora wzrostu, aby się ukorzeniły. Tymczasem przygotuj doniczki do sadzenia. Wypełnij je mieszanką torfu i piasku.

Sadzonki należy zatopić na kilka centymetrów, przykryć plastikowymi kubkami (folią). Gleba powinna być zawsze wilgotna. Codzienne wietrzenie i zraszanie pędów jest ważne, aby roślina rosła silna i pełna wigoru. Zakorzenienie się pędów potrwa około miesiąca.

Silnie rosnący krzew można wykorzystać do rozmnażania przez podział. Wystarczy ją wykopać i podzielić na kilka części. Bardzo ważne jest, aby w każdym krzewie pozostały pąki, które utworzą nowe punkty wzrostu.

Nie jest trudny do rozmnażania przez szczepienie. Aby to zrobić, wyciąć nacięcie w rocznych pędach, wykopać dołek o długości około 20 cm wokół dorosłego krzewu, zamocować zrazik w rowku i przykryć go ziemią. Pozostawić blat w pozycji pionowej i pozostawić bez posypki. Nie zapominaj o podlewaniu. Po około roku ukorzenione pędy można przesadzić w wybrane miejsce.

Odmiany

Istnieją podgatunki hortensji, które są ulubione przez ogrodników i najczęściej przez nich uprawiane.

Są to:

• Lime Light. Krzew dość zwarty, więc nie wymaga podpór. Często spotykany jako roślina dwumetrowej wysokości. Kwiaty mają delikatny cytrynowy odcień w cieniu. Jeśli krzew będzie stale wystawiony na działanie słońca, kwiaty będą białe i lekko różowe pod koniec fazy kwitnienia. Krzew ten wymaga luźnej, zakwaszonej gleby.
• Matylda. Ten dwumetrowy olbrzym osiąga szerokość trzech metrów. Bardzo ciekawe jest to, że w okresie kwitnienia kolor pięknych kwiatów zmienia się z kremowego na różowozielony o wspaniałym zapachu.
• Kiushu. Wyróżnia się od innych rozłożystą koroną. Krzew ma wachlarzowatą koronę. Wysokość rośliny sięga czasem trzech metrów. Kwiatostany mają biało-różowy kolor i przyjemny zapach.
• Floribunda. Dwumetrowe pędy, które zdobią kremowobiałe kwiaty, są piękne i stały się zdecydowanym faworytem wielu ogrodników.

W ostatnich latach rzadsze odmiany tej rośliny zaczęły być aktywnie wykorzystywane do sadzenia wokół ogrodów i klombów przez florystów amatorów.

W tych podgatunkach popularna stała się hortensja różowa:

• Fraise Melba. Silna i pełna wigoru, jest wystarczająco silna, aby utrzymać swoje duże kwiatostany, gdzie biel i karmazyn bawią się ze sobą.
• Brussels Lace. Kwiaty są białe i tak delikatne, że sam krzew często porównywany jest do wyglądu panny młodej. Z pędów wyłania się bogaty odcień młodego wina, ledwie dwumetrowy.
• Juniper. Ma szerokie, śnieżnobiałe, stożkowe kwiatostany, które jesienią nabierają różowego odcienia.
• Diamond Rouge. Kwiatostany na krzewie przez całe lato są białe, wczesną jesienią nabierają niezapomnianego odcienia likieru wiśniowego, równie głęboko czerwonego.
• Niedziela Frise. Tłumaczone jako „lody truskawkowe”. Niewielki krzew o wysokości nie większej niż jeden metr. Kwiatostany na niej składają się z kwiatów o nietypowej barwie, zielonkawej. Zabarwienie kwiatostanu zmienia się na kolor dżemu truskawkowego pod spodem.
• Bombshell. Karłowy krzew gęsto usiany białymi kwiatami.
• Fantom. Krzew ma kremowe kwiatostany, w których większość dużych kwiatów jest sterylna, korzystnie zestawione z aksamitnym ciemnozielonym ulistnieniem. Końcówki kwiatostanów są jakby oprószone różową patyną.
• Bobo. Ten krzew nie jest wyższy niż siedemdziesiąt centymetrów, ale pokazuje kwiaty pod koniec czerwca. Ich kwiatostany są gęste. Same kwiaty na początku są białe, nawet z lekkim cytrynowym odcieniem, potem zmieniają kolor na różowy.
• Little Lime. Ich zielonkawe kwiaty otwierają się na pędach sięgających półtora metra, które jesienią stają się różowe.
• Niedźwiedź polarny. Jest to wyjątkowy krzew, który jest odporny na działanie czynników zewnętrznych. Obficie obsypana jest śnieżnobiałymi kwiatostanami.

Problemy podczas uprawy

Główne choroby występujące u hortensji drzewiastych:

• choroby grzybowe;
• mączniak rzekomy;
• chloroza spowodowana nadmiernym nawożeniem;
• pająk.

Przędziorek niszczy korzenie i liście. Powoduje on gnicie i żółknięcie liści. Wszystkie powyższe problemy są poważne. Do zwalczania tych chorób i szkodników stosuje się fungicydy.

Nie ma znaczenia, jaka odmiana hortensji zostanie wybrana. Wszystkie są piękne i osiągną honorowe miejsce w ogrodzie. Przy odpowiedniej pielęgnacji krzew ten będzie cieszył oko przez wiele lat.