Hiacynty to byliny z rodziny hiacyntowatych o dzwonkowatych kwiatach, które układają się w grona i wizualnie przypominają lilaki. Kwitną one wczesną wiosną. Kwiatostany są niesamowite o różnorodnych kolorach i cudownym zapachu. W okresie kwitnienia stanowi świetny prezent dla każdej kobiety.
Często jednak hiacynt po przekwitnięciu jest wyrzucany. Jednak przy odpowiedniej pielęgnacji i przechowywaniu cebulek w domu, kwiat ten może cieszyć oko swoim pięknem corocznie, nawet do dziesięciu lat. Najważniejsze to zapamiętać kilka wskazówek od doświadczonych ogrodników.
Pielęgnacja po kwitnieniu
Hiacynty to kwiaty, które można uprawiać w ogrodzie, na rabacie, w mieszkaniu na balkonie. Pielęgnacja ich nie zmienia się od tego, jedyne różnice będą w sposobie przechowywania cebulek i ich wiązania.
Wielu początkujących ogrodników zastanawia się, co zrobić po kwitnieniu z daną rośliną. Zazwyczaj zaleca się, aby po zwiędnięciu pędów kwiatowych usunąć strzałkę, na której były one trzymane. Jeśli zalecenie nie będzie przestrzegane, kwiatostan zostanie zastąpiony przez strąki nasienne, a cebula stanie się słabsza i nie wytrzyma przechowywania.
Ze względu na fakt, że cebulki hiacyntów pobierają składniki odżywcze nie tylko z gleby, ale także poprzez liście, eksperci zalecają odczekanie, aż liście będą całkowicie suche. Przycinając jeszcze zielone liście ogrodnik nie pozwala cebulom w pełni się rozwinąć i nabrać sił przed późniejszym kwitnieniem. Manipulacja ze stopniowym ograniczaniem podlewania aż do całkowitego zaprzestania podlewania spowoduje szybkie wysychanie liści.
Po przekwitnięciu hiacynta można go nawozić nawozami mineralnymi, które pomagają uzupełnić składniki odżywcze w cebulkach, nawet po ścięciu kwiatu i podczas zasychania liści.
Wewnątrz cebuli matecznej (między łodygą a początkiem liści) pojawiają się małe cebulki zwane baby bulbs, które można oddzielić od dorosłej i posadzić osobno. Po około dwóch-trzech latach będą gotowe do wytworzenia pierwszego kwiatu.
Jak dbać o hiacynty ogrodowe
Gdy roślina znajduje się w ogrodzie, nie trzeba jej wykopywać co roku po przekwitnięciu. Może pozostać w ziemi nawet do czterech lat. W późniejszym okresie wskazane jest usunięcie cebulek z gleby nie tyle w celu przesadzenia, co w celu ich posortowania i wyrzucenia. Jednak cebulki elitarnych, trudnych odmian nadal powinny być corocznie „kontrolowane”.
Cebulki należy wykopać około końca lipca lub początku sierpnia. Jeśli się opóźni, żarówki będą zbyt głębokie i niełatwo będzie je znaleźć. Po tym czasie warto będzie stworzyć im nieco inne warunki przechowywania, niż w przypadku przechowywania cebulek w pomieszczeniach.
Pielęgnacja hiacyntów po kwitnieniu polega na odpowiednim przygotowaniu i zachowaniu cebulek do następnego kwitnienia:
- Po wyschnięciu zielonej masy obieramy cebulki i uwalniamy je od ziemi i martwych łusek. Oddzielaj łuski i pąki ostrożnie, aby ich nie uszkodzić.
- Ostrym nożykiem (najlepiej nożem) zrób na spodzie każdej dorosłej cebulki nacięcia w kształcie krzyża. Środki te będą sprzyjać szybkiemu tworzeniu się pąków. Po przecięciu każdej cebulki nóż należy zdezynfekować roztworem alkoholu.
- Pozostawić je do wywietrzenia i wyschnięcia w temperaturze nie wyższej niż +25 0 C.
- Umieść je w chłodniejszym miejscu. Temperatura żarówki powinna być okresowo obniżana, tak aby późnym latem/wczesną jesienią osiągnęła temperaturę około +10 °C. Upewnij się, że temperatura, wilgotność i świeże powietrze są dostępne.
Babki mogą tworzyć się nie tylko podczas przebywania rośliny w ziemi, ale także podczas przechowywania. Dlatego należy zachować dużą ostrożność przy ich sadzeniu w ziemi.
We wrześniu materiał roślinny można już wysadzać do gruntu. Wybierz miejsce i przygotuj je, najpierw je przekopując i nawożąc. Hiacynty wymagają starannej pielęgnacji. Dlatego teren, na którym rosną, musi być stale odchwaszczany i spulchniany, dostatecznie podlewany i nawożony. Nawóz może być stosowany na sucho lub rozpuszczony.
Uprawa domowa
Zasada uprawy i przechowywania w domu jest bardzo podobna do uprawy na zewnątrz. Różnica między kwitnącymi hiacyntami wewnętrznymi a ogrodowymi polega na osiągnięciu kwitnienia przez określone wydarzenie. Każdy hodowca kwiatów jest w stanie niezależnie dostosować termin sadzenia i przechowywania.
Uprawiając kwiaty w domu warto mieć na uwadze, że nie mogą one kwitnąć przez kilka lat z rzędu.
Wynika to ze stymulacji sztucznego osłabienia cebulki. Dlatego zaleca się, aby po roku lub dwóch sadzić je na zewnątrz w celu regeneracji.
Po aktywnym okresie kwitnienia podlewanie i nawożenie kontynuuje się po całkowitym zwiędnięciu kwiatów. Z czasem stopniowo zaprzestaje się podlewania. W tym okresie cebulka macierzysta przejdzie fazę regeneracji i mogą się na niej tworzyć cebulki córki.
Po ostatecznym wyschnięciu liści, ostrożnie wyjmij cebulki z doniczki i pozwól im wyschnąć przez tydzień. Suszyć w ciemnym miejscu w temperaturze nie przekraczającej +25 °C. Następnie należy oderwać cebulki od pozostałych korzeni, otrząsnąć z ziemi i dokładnie obejrzeć pod kątem ewentualnych wad lub chorób.
Jeśli potomstwo łatwo się odczepia, można je rozdzielić. Jeśli ich oderwanie wymaga wysiłku, lepiej dać sobie spokój, bo można uszkodzić nie tylko je, ale i dorosłą cebulkę. Materiał, który przeszedł proces stłuczki, powinien trafić do magazynu. Pamiętaj, że odpowiednie przechowywanie wpłynie również na kwitnienie rośliny.
Sadzenie hiacyntów
W domu cebulki hiacynta przechowujemy w lodówce w temperaturze nie przekraczającej +8°C. Większe okazy powinny być trzymane oddzielnie od mniejszych. Niektórzy hodowcy stosują specjalne metody, aby jak najszybciej wyprodukować dużą liczbę cebulek córek, np. wycinają podstawę dorosłej cebulki lub wycinają ją.
Przed posadzeniem należy wybrać szeroki i płytki pojemnik, który obowiązkowo powinien mieć otwory do odprowadzania nadmiaru cieczy. Zapobiega to ich gniciu.
Bezpośrednio przed sadzeniem potraktuj cebulki środkami dezynfekującymi, takimi jak sól fundacyjna, formalina lub roztwór manganu.
Sadzenie cebulek hiacyntów w pojemniku różni się od sadzenia ich w otwartym gruncie. Materiał roślinny powinien być ułożony dość ściśle na ziemi, ale nie powinien dotykać się wzajemnie ani krawędzi pojemnika na rośliny. Następnie przykryj je ziemią, pozostawiając otwarte końcówki.
Jednym ze sposobów uprawy tego kwiatu w warunkach płaskich jest pieczenie go w wodzie bez użycia zwykłego podłoża. Cebulki umieszczamy w szklance z wodą, która jest nieco mniejsza niż najgrubsza część cebulki. Napełnij pojemnik tak, aby woda przykryła cebulki, tak aby znajdowały się mniej niż jeden do dwóch centymetrów od krawędzi. Odstawić miseczki w ciemne, chłodne miejsce. Okresowo, zamiast odparowującej z czasem wody, warto dodać nawóz kompleksowy.
Choć hiacynty mogą być nieco uciążliwe, wysiłek się opłaca. Jeśli zastosujesz się do wszystkich zaleceń ekspertów, będą one kwitły znacznie bujniej i dłużej. Dzięki gruntownej wiedzy o tym, jak pielęgnować hiacynty w domu, można cieszyć się pięknem tego kwiatu rok po roku.
