Wiśnia to egzotyczna roślina zielna, należąca do rodzaju Vriesia, w rodzinie Bromeliaceae. Co warte podkreślenia, rodzaj ten nie istniał jako taki do połowy XIX wieku.
Rośliny należały do rodzaju Tillandsia. Jednak w 1843 roku J. Lindley, botanik z Anglii, podzielił ją na Vriesea, która obecnie obejmuje ponad dwieście pięćdziesiąt odmian kwiatów. Nazwał nowy gatunek na cześć odkrywcy Azji Południowo-Wschodniej, botanika i lekarza z Holandii W. Henryka de Fries – Vriesea splenrient lub po prostu Friesia.
Opis
W naturze wriesia rośnie w subtropikalnych i tropikalnych lasach obu Ameryk, od najbardziej południowych regionów Meksyku do najbardziej południowych regionów Argentyny. Naturalne siedliska to kora drzew, pniaki i skały. Vriesia rośnie nawet na wysokości około dwóch i pół tysiąca metrów nad poziomem morza.
Większość hodowców kwiatów lubi je ze względu na ich zmienne kwiaty i ozdobne liście.
Obecnie w pomieszczeniach zamkniętych uprawia się około 150 odmian.
Blaszka liściowa u różnych odmian ma długość do 80 cm. Kolor liści różni się w zależności od odmiany. Może być od czystej zieleni po pasiastą, plamistą lub marmurkową. Rozeta z kwiatostanem jest centryczna i kłosowata. Pędy kwiatowe również różnią się kolorem i kształtem. Mogą być jednobarwne lub wielobarwne, proste lub rozgałęzione.
Mieszańce przejściowe są uważane za najbardziej odpowiednie do uprawy w pomieszczeniach.
Jednym z najczęściej spotykanych gatunków jest Vriesia splendens, potocznie nazywana Vriesią wspaniałą lub piękną. Chociaż istnieje wiele odmian Vriesia, to prawie wszystkie są do siebie podobne wizualnie.
Liście są nieliczne, ciemnozielone i ułożone w gęstą, miseczkowatą rozetę. Posiada poprzeczne brązowo-czerwone paski i plamki. Liść ma od czterdziestu do osiemdziesięciu centymetrów długości i od czterech do sześciu centymetrów szerokości. Liść ma kształt języka lub paska. Jest zakrzywiony ku górze, spiczasty i pokryty z obu stron łuskami.
Kwiatem jest kłosowaty kwiatostan, przyczepiony do błyszczącej żółto-czerwonej mieczowatej szypułki, która dorasta do osiemdziesięciu centymetrów długości. Żółte kwiaty są drobne, o wielkości od 2,5 do 5 cm, skupione w regularnych, kłosowatych, wielobarwnych kwiatostanach. Co godne uwagi, otwierają się po kolei, zaczynając od dołu.
W pomieszczeniach zamkniętych Vriesia splenrieta może kwitnąć niezależnie od pory roku.
Szypułki, wyrastające między przylistkami, są raczej niewielkie i szybko zanikają. Natomiast kwiatostany o czerwonych lub jaskrawo pomarańczowych odcieniach długo pozostaną tak świeże jak zawsze. Roślina po zamarciu więdnie, ale zwykle ma czas na wytworzenie młodych pędów przed zakwitnięciem.
Ponieważ należy do rodziny bromeliad, często nazywana jest bromelią. Choć w rzeczywistości bromelia i vrijesia to różne rośliny należące do tej samej rodziny. Często mylone są również Vriesia i Freesia, jednak nie są one wcale podobne, a nawet należą do różnych rodzin.
Ze względu na specyficzne zabarwienie liści i przylistków, Splenrient nazywany jest również Mieczem Tygrysa lub Mieczem Płonącym.
Opieka domowa
Vriesia jest rośliną mało wymagającą, więc nie jest trudna w uprawie i każdy początkujący florysta sobie z nią poradzi. Wystarczy kilka prostych wskazówek.
Wybór mieszanki glebowej
Istnieje kilka rodzajów gleby, które można wykorzystać do uprawy frisesii.
Mianowicie:
- Gleba darniowa (jedna część) + torf (jedna część) + ziemia liściowa (dwie części) + piasek (jedna część). Aby ziemia doniczkowa była jeszcze lepsza można dodać pokruszony mech.
- Podłoże liściaste (trzy części) + piasek (jedna część) + rozdrobniona kora, korzenie paproci lub mech.
Jeśli wykonanie odpowiedniej ziemi doniczkowej nie jest dla Ciebie, zawsze możesz kupić w sklepie gotową ziemię doniczkową do bromelad lub storczyków.
Profil temperatury
Uprawa ta źle znosi zarówno chłód, jak i upały. W związku z tym zaleca się przestrzegać, aby zimą średnia dobowa temperatura powietrza w pomieszczeniu wynosiła około +19 … 20 i nie spadała poniżej 15 plus znak, a latem średnia temperatura powinna wynosić około +25 (ale nie więcej niż +30). Nie zaleca się umieszczania rośliny na parapecie, pod którym znajduje się kaloryfer. Suche powietrze powoduje, że Vriesia splendens żółknie i zaczyna chorować.
Vriesia nie lubi przeciągów.
W naszych szerokościach geograficznych nie jest możliwa uprawa tej rośliny na zewnątrz, ponieważ nie toleruje ona nagłych zmian temperatury, dlatego jest trzymana tylko w pomieszczeniach.
Doświadczeni hodowcy odradzają kupowanie rośliny w niskich temperaturach, ponieważ w przypadku transportu zostanie uszkodzona przez niskie temperatury. Jeśli temperatura nie jest odpowiednio utrzymywana, może być podatna na różnego rodzaju choroby.
Wymagania dotyczące oświetlenia
Choć jest to roślina lubiąca słońce, nie lubi bezpośredniego nasłonecznienia. W zimie lepiej znaleźć jasne, słoneczne miejsce, a w lecie miejsce zacienione. Aby zapewnić jej komfortowe warunki, warto ustawić doniczkę na parapecie okiennym po wschodniej lub zachodniej stronie pomieszczenia. Latem roślina domowa Orielia powinna być zacieniona od godziny 11 do 17, ponieważ jej liście i kwiatostany mogą stracić swój głęboki kolor i wyblaknąć na słońcu (mogą wystąpić oparzenia słoneczne). W czasie zimy można ją ustawić na południowym parapecie.
Nawadnianie
Ponieważ system korzeniowy Vriesii, jako mieszkańca subtropików i tropików, jest bardzo słaby, potrzebuje ona stałej wilgoci. Komfortowy poziom wilgotności w pomieszczeniu powinien wynosić około 70%, ale nie mniej niż 50%. Miejsce, w którym znajduje się roślina oraz sama roślina powinny być opryskiwane co najmniej trzy razy dziennie. Bardzo ważne jest, aby kwiatostan pozostał suchy. W przeciwnym razie pociemnieje, a woda spowoduje jego gnicie.
Ważne jest również, aby do korzeni stale dostarczane było świeże powietrze.
Pojemnik z kwiatem umieść w podstawce i wypełnij go glinianymi kamyczkami lub mchem i utrzymuj go w stanie wilgotnym, aby stworzyć jak najlepszą wilgotność i cyrkulację powietrza. Upewnij się, że dno garnka nie ma kontaktu z wodą. Po podlaniu odsączamy nadmiar wody z tacki. Dobrym pomysłem jest podlewanie vriesia „naturalną” wodą, np. deszczówką lub wodą z roztopów. Najlepsza jest woda o temperaturze pokojowej (możliwe jest kilka stopni wyżej). Woda z kranu jest oczywiście dozwolona, ale trzeba pozwolić jej usunąć chlor przez co najmniej 24 godziny.
Nie wszyscy miłośnicy kwiatów wiedzą, że podlewanie wymaga wlania wody bezpośrednio do naczynia rośliny.
Podlewaj w ten sposób tylko wtedy, gdy nie ma kwitnienia i nie ma łodygi. Upewnij się, że w lejku nie ma zastoju wody. Użyj szmatki lub chusteczki, aby usunąć nadmiar wody. W czasie zimy wypełnij rozetę płynem tylko na kilka godzin, aby nawilżyć kwiat. Następnie nadmiar jest usuwany. Jeśli w pomieszczeniu jest około +16…+20, nie należy napełniać go wodą. Ważne jest, aby utrzymywać lejek w czystości i czyścić go w odpowiednim czasie, nie tylko z nadmiaru płynu, ale także z przypadkowego połknięcia ziemi.
Latem należy zwiększyć podlewanie do 3-4 razy w tygodniu. Zimą wystarczy podlewanie raz lub dwa razy w tygodniu. W czasie zimy, a także jesienią, ziemia w doniczce powinna pozostać sucha. Nadmierne podlewanie jest szkodliwe dla kwiatu i może prowadzić do gnicia systemu korzeniowego.
Vriesia splendens powinna być opryskiwana dwa razy dziennie. Jest to szczególnie wymagane w okresie zimowym, kiedy grzejniki pracują intensywnie.
Oprócz opisanych wyżej działań warto również przetrzeć jej liście z kurzu. Ściereczka powinna być wilgotna i miękka. Dwa razy w miesiącu eksperci zalecają zanurzenie rośliny w miękkiej wodzie o temperaturze pokojowej. Po całkowitym nasyceniu warto usunąć nadmiar wody i przywrócić roślinę do pierwotnego miejsca. Jeśli w ten sposób zadbasz o vrijesię, zawsze będzie wyglądać na jasną i zadbaną.
Nawożenie
W sezonie wiosennym i jesiennym stosuje się nawożenie płynnym rodzajem nawozu wieloskładnikowego, który wlewa się bezpośrednio do rozety lub opryskuje się liście. Odżywianie korzeni nie jest stosowane. Powodem tego jest fakt, że korzenie nie biorą udziału w procesie karmienia. Nawozy do storczyków są dostępne w specjalistycznych sklepach. Wybierz taką o niskiej zawartości azotu, ponieważ zbyt duża ilość azotu jest szczególnie tragiczna dla kwiatów. Duże ilości wapnia są również niekorzystne dla upraw.
Kwitnienie vrijesii pokojowej zależy od pory sadzenia.
Jedną z najczęstszych przyczyn niekwitnienia vriesii jest utrzymywanie jej w dość chłodnych warunkach. Spowoduje to opóźnienie lub brak kwitnienia. Jeśli nie dojdzie do kwitnienia, można nieco pobudzić roślinę. Wystarczy dokładnie owinąć doniczkę w plastikową torbę, wraz z gałązką bananowca, aby gaz etylowy wspomagający kwitnienie nie wyparował. Nie zaleca się karmienia w okresie spoczynku.
Przesadzanie
Vriesia splendens jest dość wrażliwa na zmianę pojemnika i ziemi w doniczce. Należy ją przesadzać tylko w ostateczności. Jeśli przesadzanie jest nieuniknione, należy je wykonać w okresie wegetacji (maj – czerwiec). Bardzo ostrożnie, nie uszkadzając korzeni, wyjmij roślinę z mokrej ziemi i umieść ją w nowym pojemniku z przygotowanym podłożem. Upewnij się, że środek rozety nie jest wciśnięty w glebę, ponieważ roślina może umrzeć.
Warto pamiętać, że część korzeniowa vriesii jest słabo rozwinięta, dlatego należy stosować donice szerokie (średnica od 7 do 14 centymetrów) i płytkie.
Wskazane jest stosowanie produktów z glinką.
Wskazane jest przesadzanie kwiatu kupionego w kwiaciarni nie wcześniej niż po 15 dniach od zakupu. Ma to na celu danie czasu na opanowanie stresu. Wszystkie rośliny w sklepach znajdują się w glebie, która nie zawiera żadnych składników odżywczych, tzw. glebie nośnej.
Propagacja
Vriesia splendens rozmnażana jest głównie przez sadzonki, które rozwijają się po obumarciu rośliny matecznej. Kiedy urosną do jednej trzeciej wielkości dorosłej rośliny, potomstwo jest starannie oddzielane i przenoszone do nowej doniczki. Do uprawy zaleca się luźną i odżywczą glebę składającą się z torfu, piasku, ziemi darniowej i liściowej, kory sosnowej i węgla drzewnego.
Specjaliści doradzają zastosowanie warstwy drenażowej, która zajmuje jedną trzecią donicy i składa się z pokruszonych płytek i keramzytu.
Rozmnażanie może odbywać się również przez nasiona, ale nasiona rzadko dojrzewają w domu i często nie są dostępne w kwiaciarniach.
W przypadku rozmnażania przez nasiona, należy je najpierw umyć w słabym roztworze manganu, wysuszyć i wysiać na powierzchnię lekkiej mieszanki glebowej. Następnie w ciągu 20-25 dni w średniej temperaturze +23 0C pojawią się pierwsze pędy. Po trzech i pół do czterech miesięcy młode rośliny są kiszone, a po sześciu miesiącach sadzone w osobnych pojemnikach. Pierwsze kwiaty można zobaczyć w trzecim-czwartym roku.
Choroby kwiatów
Przy odpowiedniej pielęgnacji roślina nie będzie chorować ani nie zostanie zaatakowana przez szkodniki. Dlatego bardzo ważne jest, aby trzymać się powyższych zaleceń. W przypadku stwierdzenia obecności insektów (robaków, świerzbowców, roztoczy) należy jak najszybciej przeprowadzić zabieg insektycydowy. Produkty w sprayu są bardzo wygodne w użyciu.
