Szparagi zajmują honorowe miejsce wśród roślin domowych. Ceniona jest za ażurową zieleń, która ma wygląd rozłożystego krzewu. Kapryśne, spiczaste liście nadają jej zwiewny, lekki wygląd. Pasuje do każdego wnętrza i ożywia je swoją inteligentną zielenią.
Mała ciekawostka o szparagach
Pochodzące z tropików szparagi już dawno zakorzeniły się w Rosji. Dziś można je znaleźć zarówno w miejscach publicznych, jak i w domu. W porównaniu z innymi roślinami tropikalnymi jest dość mało wymagająca. Roślina wzbogaca pomieszczenia w tlen i jest wskaźnikiem wilgotności.
Szparag ozdobny (jak nazywają go eksperci) to efektowny członek rodziny szparagów, o którego zaletach wiele się dziś mówi. Szparagi nie są jednak jadalnym przedstawicielem rodzaju, ale pełnią rolę estetyczną. Jej łodygi nie tylko zdobią dziś pomieszczenia, ale są też szeroko wykorzystywane we florystyce.
Odmiany szparagów, które są łatwe w obsłudze
Najczęściej spotykane gatunki szparagów ozdobnych, które uprawia się w warunkach pokojowych to:
- Asparagus racemosus to kwiat przypominający szczotkę o bardzo pachnących kwiatostanach, które mogą osiągać nawet dwa metry długości;
- Asparagus meyeri to niewielki krzew o puszystych pędach, które tworzą wspaniałą kompozycję dekoracyjną;
- Asparagus medeoloides – roślina o rozgałęzionych pędach, które przeplatają się jak pnącza;
- Asparagus plumosus, pierzasty, pubetyczny krzew o rozgałęzionych pędach;
- Asparagus officinalis – zielna bylina o niezdrewniałych, gładkich łodygach, osiągająca długość półtora metra;
- Asparagus asparagoides – amplituda, jasnozielona roślina o niezdrewniałych łodygach;
- Asparagus falcatus – duży członek rodziny szparagów, przypominający lianę pnącą; rośliny o sierpowatym kształcie mają długie łodygi, które mogą osiągnąć nawet piętnaście metrów.
Pomimo przynależności do tej samej rodziny, wszystkie gatunki szparagów mają charakterystyczne cechy. Istnieją jednak podobieństwa w ich wymaganiach co do środowiska, w którym rosną.
Najważniejsze wskazówki dotyczące pielęgnacji kwiatu
Tropikalni przedstawiciele rodzaju szparagów nie wymagają drobiazgowej pielęgnacji. Przy uprawie roślin trzeba jednak spełnić pewne wymagania. Zapewnia to najlepsze warunki do wzrostu i kwitnienia.
Oświetlenie i reżim temperaturowy
Pomocne są szparagi, ale one nie tolerują zbyt dużego promieniowania UV.
Dlatego należy chronić go przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. Szparagi nie nadają się do uprawy od strony południowej. Doskonałym rozwiązaniem jest cień, który jest powszechny na oknach wychodzących na wschód i zachód.
Szparagi to ciepłolubne rośliny pokojowe, ich liście i pędy długo zachowają swój jasny kolor, jeśli wiosną i latem temperatura będzie wynosiła +22-25°C, a zimą +15°C. Jeśli temperatura będzie zbyt niska lub zbyt wysoka, szparagi stracą liście, a ich łodygi skurczą się.
Wilgotność i podlewanie
Szparagi są rośliną lubiącą wodę. Brak wilgoci w powietrzu można zrekompensować umieszczając w pomieszczeniu akwarium, wazon z wodą lub tacę z wilgotną matą keramzytową. Kwitnącą roślinę należy również opryskać za pomocą opryskiwacza. Należy to zrobić wcześnie rano lub wieczorem.
Szparagi lubią umiarkowane podlewanie. Zbyt duża wilgotność może prowadzić do rozwoju chorób korzeni, takich jak gnicie. Szparagi można podlewać najniższym sposobem, wlewając do podstawki w garnku świeżą, czystą wodę o temperaturze pokojowej i opróżniając ją po pół godzinie. Wiosną i latem podlewaj codziennie, a jesienią i zimą zmniejsz do dwóch razy w tygodniu.
Nawożenie i przycinanie
Prawidłowa pielęgnacja szparagów zakłada obowiązkowe terminowe wykonywanie karmienia rośliny pokojowej niezbędnymi składnikami odżywczymi. Nawozić roślinę mieszankami mineralnymi przeznaczonymi do kwiatów domowych. Można to połączyć z podlewaniem szparagów łagodnie stężonymi płynnymi mieszankami organicznymi.
Roślina wymaga regularnego nawożenia przez cały rok:
- Wiosną i latem mieszanki odżywcze stosować do gleby raz w tygodniu;
- jesienią zmniejszyć intensywność nawożenia do dwóch razy w miesiącu;
- zimą nawozić nie częściej niż raz w miesiącu.
Aby szparagi tworzyły bujną, zieloną koronę, należy każdej wiosny przycinać stare pędy. Usunięcie uschniętych łodyg pozwala roślinie skoncentrować całą swoją energię na tworzeniu nowych gałęzi i przyszłych kwiatów. Przycinanie nie tylko usuwa niechciane pędy, ale także skraca długość żywotnych gałęzi, które częściowo straciły liście, nadając roślinie pożądany kształt.
Przesadzanie kwiatu
System korzeniowy rośliny szparagowej potrzebuje około pięciu lat na aktywny rozwój. Roślinę doniczkową należy więc co roku przesadzać do większej donicy. Donica powinna być jednak nie szersza od poprzedniej o więcej niż trzy centymetry.
Wzrost systemu korzeniowego szparagów jest więc opóźniony. Roślina jednocześnie rozwija zarówno łodygi, jak i korzenie. Jeśli kwiatowi zapewni się więcej miejsca, pędy pojawią się dopiero wtedy, gdy korzenie wypełnią całą doniczkę.
Młode szparagi należy przesadzić jako rzecz oczywistą. Byliny szparagowe należy przesadzać tylko wtedy, gdy donica jest całkowicie wypełniona korzeniami i nie ma gdzie ich rozwijać.
Przesadzanie zakupionych szparagów jest obowiązkowe. Im wcześniej kwiat zostanie posadzony do nowej ziemi i w nowym pojemniku, tym szybszy będzie okres adaptacji do nowych warunków wzrostu i rozwoju.
Podczas przesadzania szparagów wskazane jest usunięcie części systemu korzeniowego. Szparagi wymagają szczególnej opieki po przesadzeniu. Należy ją podlewać przez dwa tygodnie, po czym podlewanie łączymy z odżywkami.
Kolejność czynności przy przesadzaniu szparagów jest następująca:
- przycinanie starych pędów;
- namoczenie ziemi w doniczce;
- usunięcie gleby wraz z systemem korzeniowym rośliny;
- Opłukanie korzeni ciepłą wodą i rozłożenie ich;
- Usuń część korzeni, jeśli chcesz rozmnożyć lub odmłodzić szparagi;
- Włożenie korzeni rośliny do drenażu w nowej doniczce;
- Zasypanie korzeni przygotowaną ziemią.
- Wczesną wiosną przesadzać zarówno młode, jak i stare szparagi.
Charakterystyka gleby i metody rozmnażania
Szparagi nie są wybredne co do gleby, ale rozmnażanie w domu będzie bardziej aktywne, jeśli użyta zostanie luźna gleba bogata w organiczne składniki odżywcze. Do uprawy szparagów nadaje się podłoże z humusu, piasku i ziemi ogrodowej w proporcji 2/1/1. Gleba ogrodowa przed użyciem powinna być zdezynfekowana, aby zminimalizować występowanie chorób i szkodników. Drenaż jest warunkiem rozwoju systemu korzeniowego i może składać się z keramzytu, otoczaków lub drobnych kruszonych kamieni i żwiru.
Szparagi można rozmnażać na trzy sposoby:
- dzielenie jednego krzewu na kilka sadzonek;
- rozdzielanie i sadzenie sadzonek;
- Wysiew zebranych dojrzałych nasion.
Specjaliści uważają, że rozmnażanie Szparagów za pomocą sadzonek i zrzezów jest znacznie łatwiejsze niż wysiewanie nasion.
podział na krzewy
Rośliny szparagowe są preferowane przez doświadczonych hodowców.
Wiedzą przecież, że dzielenie krzewu ma następujące zalety:
- Tworzenie kilku pojedynczych roślin z dobrze rozwiniętym systemem korzeniowym;
- szybka aklimatyzacja sadzonek;
- bez szkody dla rośliny;
- Zachowanie aktywności wegetatywnej szparagów;
- odmłodzenie kwiatu.
Po posadzeniu sadzonek w doniczkach umieszczamy je w penumbrze i zaczynamy nawożenie dopiero po miesiącu.
Ścinki
Rozmnażanie przez sadzonki polega na ukorzenianiu sadzonek. Szparagi rozmnażasz w okresie wiosennym. Ukorzenić można zarówno młode, jak i dojrzałe pędy.
Ścięte sadzonki o długości dziesięciu centymetrów umieszcza się w piasku rzecznym. Posadzone pędy podlewamy stale w jednorazowych plastikowych kubkach, aż do pojawienia się korzeni.
Proces ukorzeniania można przyspieszyć, przykrywając je folią plastikową. Do wzrostu stworzone jest środowisko szklarniowe o jasnych, ciepłych i wilgotnych warunkach. Miesiąc po posadzeniu sadzonek, gdy wytworzy się początkowy system korzeniowy, przesadzamy je do stałego pojemnika.
Szparagi kupowane w sprzedaży najczęściej rozmnażane są przez sadzonki. Po zakupie należy je przesadzić w odżywczą glebę.
Wysiew nasion
W uprawie indoor szparagi bardzo rzadko kwitną. Utrudnia to rozmnażanie wielu odmian przez nasiona. Dodatkowo należy pamiętać, że owoce Szparagów są trujące. Podczas pracy z nimi należy nosić rękawice.
Szparagi kwitną od wiosny do połowy jesieni. Z kwiatów powstają jagody, które dojrzewają do połowy zimy. Posadź je w ziemi zaraz po zbiorze. Do kiełkowania nasion stosuje się mieszankę piasku i torfu w proporcji 1/1.
W przypadku nasion szparagów zakupionych w specjalistycznych sklepach, przed wysadzeniem należy namoczyć nasiona w wodzie o temperaturze pokojowej przez 24 godziny, a następnie umieścić je w przygotowanej glebie.
Napęczniałe nasiona będą szybciej kiełkować. Nigdy jednak nie dają one 100% kiełkowania. Dlatego szparagi najczęściej rozmnaża się z ręcznie zbieranych nasion.
Pojemniki z zasadzonymi nasionami ustawiamy pod szkłem lub folią i stawiamy w ciemnym miejscu. Codziennie wietrzyć i nawilżać za pomocą opryskiwacza. Pierwsze pędy pojawią się po miesiącu od posadzenia i powinny znajdować się w dobrze oświetlonym, pozbawionym przeciągów miejscu.
W przypadku sesji zdjęciowych z niewystarczającą ilością światła dziennego, czasami konieczne jest zorganizowanie sztucznego oświetlenia z żarówkami światła dziennego. Dzięki temu powstaną silne i nierozgałęzione pędy. Gdy osiągną dziesięć centymetrów wzrostu, należy zebrać sadzonki.
Nowo uformowane pędy z początkowym systemem korzeniowym są hartowane i na początku lata przesadzane do pojemników do uprawy stałej. Dla ich korzystnego rozwoju zapewnia się takie same warunki pielęgnacji jak dla dorosłych roślin.
Możliwe problemy podczas uprawy
Szparagi mogą być trudne w pielęgnacji, jeśli są zaatakowane przez szkodniki owadzie.
Gleba w ogrodzie może być zaatakowana przez wciornastki, które żywią się sokami korzeni i łodyg. Pozbyć się tych szkodników można tylko poprzez zastąpienie zaatakowanej gleby czystą. Wciornastków nie da się wykryć gołym okiem. O obecności wciornastków świadczą takie objawy jak wiotkie gałęzie, opadające liście i żółknięcie pędów.
Szparagi są doskonałą „przynętą” dla mszyc ogrodowych.
Można je rozpoznać po takich oznakach jak powstawanie zgrubień na łodygach. Mszyce bardzo szybko tworzą duże kolonie i osadzają się na liściach, maskując kwiaty. Szparagi można zwalczać traktując je roztworem mydła.
Wypukłe, brązowe blaszki na łodygach szparagów wskazują na porażenie przez ćmę. Do jego zwalczania można stosować specjalne roztwory chemiczne.
Przędziorki mogą również zabić szparagi. Prysznic i potraktowanie specjalnym środkiem owadobójczym może pomóc uratować roślinę przed ich porażeniem.
Szparagi nie są odporne na roztocza grzybowe (muchy glebowe). Rozmnażają się w systemie korzeniowym rośliny i na nim żerują. Toksyczne opryski pomagają w ich zwalczaniu. Jeśli szparagi są zaatakowane przez mole glebowe, warto przenieść roślinę do czystej gleby i najpierw dokładnie wypłukać korzenie.
Szkodniki roślin domowych mogą migrować z jednej rośliny domowej na drugą.
Wskazana jest więc zmiana lokalizacji chorych szparagów. Wszystkie rośliny wewnętrzne w domu powinny być potraktowane środkiem odstraszającym szkodniki. Rozmnażanie chorych szparagów jest zabronione.
