Długa historia migracji tego ozdobnego drzewa kwitnącego doprowadziła do powstania wielu nazw nadawanych mu przez różne odmiany:
- Albicia lancorana;
- Acacia constantinopolis;
- Albicia silkensis;
- Jedwabne drzewo.
Krótki opis drzewa jedwabnego
Pochodzące z subtropikalnych rejonów południowo-wschodniej Azji drzewo przyciąga uwagę ogrodników egzotyczną budową kwiatów i niekonwencjonalnym okresem kwitnienia. Obfite kwitnienie trwa od lipca do sierpnia. Nierzadko zdarza się, że każdy kwiat żyje dzień lub dwa. Kwiatostanem jedwabnika jest kulista wiązka smukłych pręcików. Niektóre gatunki tworzą pęczki kwiatostanów zebranych w kłosy. Z daleka wyglądają jak puszyste cylindry.
Doświadczeni floryści wykorzystują ten gatunek do uprawy bonsai.
Roślina subtropikalna, osiąga wysokość półtora metra w pomieszczeniach i do dziesięciu metrów na zewnątrz. Podwójnie pierzaste liście dorastają do 20 centymetrów długości. Gałęzie tworzą parasolowatą koronę, która jest charakterystyczna dla flory australijskiej i afrykańskiej. Zwieńczeniem kwitnienia jest powstanie strąków nasiennych.
Roślina subtropikalna, która z powodzeniem rośnie w ciepłym, podzwrotnikowym klimacie, np. na Półwyspie Krymskim, w Mołdawii, południowej Ukrainie i Gruzji.
Warunki uprawy albicji w domu
Agronomia gościa podzwrotnikowego nie jest szczególnie skomplikowana. Drzewo lub krzew akacjowy otrzymuje wdzięczną opiekę w ciągu pierwszych trzech lat uprawy. Dorosłe rośliny są prawie całkowicie samodzielne, poza roślinami wewnętrznymi. Nie należy zapominać, że roślina ta jest gatunkiem liściastym o wyraźnym okresie spoczynku.
Reżim świetlny dla Albicia lencoransca
Choć akacja jedwabista wyemigrowała daleko poza swój naturalny zasięg, nadal jest wielką fanką światła słonecznego. Niezależnie od warunków uprawy, roślinie należy zapewnić najjaśniejsze miejsce w mieszkaniu lub na działce. Młode kwiaty powinny być zacienione od palących promieni południowego słońca.
W okresie spoczynku akacja jedwabista nadal potrzebuje dużo światła.
Jedwabna uroda pozytywnie nastraja do wypoczynku na świeżym powietrzu lub na balkonie czy patio. Najlepiej wybrać miejsce, które jest chronione przed słońcem w południe i dostępne dla światła w innych godzinach. Niektóre gatunki albicji reagują na upały zwijając liście, które po południu ponownie zakwitają.
Optymalna temperatura i wilgotność
Jedwabnik jest rośliną ciepłolubną i dobrze znosi 25-stopniowe upały. W okresie poprzedzającym spoczynek warto obniżyć temperaturę powietrza do ośmiu do dziesięciu stopni Celsjusza. Albizja po zakończeniu opadania liści przechodzi w stan hibernacji.
Akacja podzwrotnikowa nie jest rośliną odporną na mróz. Nie powinno się jej sadzić na zewnątrz przed ukończeniem trzech lat.
Drzewiasty egzot nie wymaga specjalnych warunków wilgotnościowych i bardzo dobrze radzi sobie bez oprysków. Suche powietrze nie będzie miało wpływu na wzrost wegetatywny rośliny.
Podlewanie i karmienie albicji
Egzot bardzo dobrze reaguje na częste i obfite podlewanie. Niezwykle ważne jest, aby używać wody, która została spuszczona. Nadmiernie twarda miejska woda wodociągowa może być zmiękczona przez gotowanie lub zamrażanie. Podlewamy podłoże miejscowo tylko wtedy, gdy wierzchnia warstwa gleby wyschła.
W okresie spoczynku podlewanie ograniczamy do minimum.
Ważne jest, aby nie dopuścić do wyschnięcia podłoża, gdyż może to doprowadzić do obumarcia systemu korzeniowego.
Jeśli podłoże stanie się zbyt mokre podczas zimy, może to doprowadzić do gnicia korzeni, a w konsekwencji do śmierci rośliny.
Albizia korzystnie reaguje na stosowanie nawozów dolistnych. Nawozy są stosowane co miesiąc. Przy uprawie na zewnątrz akację należy nawozić raz lub maksymalnie dwa razy w roku. Nawozy mineralne można łączyć z nawadnianiem.
Jak przesadzać Albicia x.
Przesadzić roślinę liściastą zanim zaczną się pąki i zawiązki. Zwykle odbywa się to na początku marca. Młode rośliny należy przesadzać co roku. Od trzeciego roku życia przesadzać co dwa do trzech lat. Niekiedy przesadzanie może być zrekompensowane przez wymianę wierzchniej warstwy gleby. Metoda ta jest odpowiednia tylko dla dorosłych akacji.
Albicja jest kwitnącą rośliną i potrzebuje dużego wazonu.
Akacje potrzebują luźnego, dobrze wentylowanego podłoża. Handlowa ziemia doniczkowa jest odpowiednia dla roślin o ozdobnych liściach. Doświadczeni ogrodnicy wolą samodzielnie przygotować składniki do ziemi doniczkowej. Domową ziemię przygotowuje się mieszając kalcynowany piasek z ziemią sodową, rozdrobnionym torfem i torfem w stosunku 1:3:2.
Na dnie wazonu należy umieścić dobrą warstwę materiału drenażowego dla dobrego odprowadzenia nadmiaru wilgoci.
Metody i zasady rozmnażania krzewu ozdobnego
Istnieją dwie najczęściej stosowane metody rozmnażania Albicia lencorana:
- Kiełkowanie nasion;
- Pędy rozmnażające;
- ukorzenianie sadzonek.
Pierwsza metoda stosowana jest wtedy, gdy nasiona są dostępne i nie są zbyt kłopotliwe. Wydajność zależy od świeżości nasion. Sadzonki stosuje się w przypadku braku dostępności ziaren akacji.
Rozmnażanie nasion nie jest zbyt trudne i polega na:
- Upewnij się, że nasiona są stratyfikowane przez dwa dni. W celu przyspieszenia pojawienia się kiełków z nasion stosuje się zarówno metody gorące, jak i zimne.
- Napęczniałe nasiona osadzone są płytko w wilgotnym podłożu torfowym.
- Przykryj łóżko plastikiem, aby utrzymać wysoką wilgotność.
- Pierwsze pędy pojawiają się dwa do trzech miesięcy po wysiewie.
Rozmnażanie albicji przez podkładki jest proste i produktywne. Jedynym problemem jest to, że w warunkach pokojowych rzadko pojawiają się kiełki. Wskazane jest ich usunięcie, aby nasadzenia nie zarosły. Pędy te oddzielamy od systemu korzeniowego tylko niewielką częścią korzenia i sadzimy w osobnej doniczce. Sadzonki szybko ukorzenią się w nowym miejscu.
Niezwykle ważne jest dokładne zdezynfekowanie sadzonek środkiem grzybobójczym lub sproszkowanym węglem aktywnym.
Rozmnażanie Acacia constantinopolis przez sadzonki umożliwia uzyskanie nowego okazu w przypadku braku nasion. Odpowiednie gałązki wybiera się z resztek po cięciu formującym lub ścina bezpośrednio z drzewa. Zalecamy wybieranie pędów w stanie półsnu, które mają od roku do dwóch lat.
Najlepszy czas na sadzonki to koniec czerwca/początek lipca, przed rozpoczęciem fazy kwitnienia.
Długość sadzonek waha się od 10 do 15 centymetrów. Nadmiar liści usuwa się, pozostawiając dwa lub trzy. Pozostałe blaszki liściowe ulegają skróceniu w celu zmniejszenia utraty wilgoci. Gałązki sadzi się w podłożu i przechowuje w chłodnym miejscu. Ukorzenienie trwa od jednego do dwóch miesięcy.
Doświadczeni hodowcy traktują sadzonki środkami stymulującymi wzrost, aby przyspieszyć proces kiełkowania.
Ukorzenione sadzonki można sadzić do pojedynczych doniczek wczesną jesienią. Dalsza pielęgnacja nie różni się od tej stosowanej zwykle w przypadku tej uprawy.
