Tropikalna roślina wyróżnia się w zielonych kolekcjach ze względu na swoje niezwykłe walory ozdobne. Pielęgnacja i uprawa kwiatu domowego Guinura ma kilka specyficznych cech.
Niezwykły krzew staje się elementem przyciągającym wzrok w każdej kompozycji. Nie traci na atrakcyjności obok bardziej znanych upraw domowych. Elastyczny kształt i duże możliwości adaptacyjne rośliny przyciągają uwagę florystów i projektantów wnętrz.
Guinurę można śmiało zaliczyć do roślin ozdobnych i amplitudowych. Przy odpowiedniej pielęgnacji jest długowieczna i może rosnąć jako gęsty krzew.
Różnorodność gatunków guinuli wewnętrznej
Tropikalna roślina domowa ma egzotyczne ulistnienie, które jest niepodobne do żadnej innej rośliny domowej. Drobne włoski w kolorze głębokiej purpury pokrywają ciemnozielone liście. Sprawia to wrażenie swoistej aury otaczającej roślinę.
Nie wszystkie odmiany charakteryzują się jasnym pubescence. Istnieją pewne odmiany, które nie są dojrzałe, takie jak guinura pnąca, uznana ze względu na swoje pnące się gałęzie, lub guinura procumbens, znana ze swoich właściwości leczniczych. Równie popularna jest całkowicie pozbawiona włosków guinura variegata, która ma delikatne różowe liście. Guinura pomarańczowa otrzymuje swoją nazwę od koloru swoich kwiatów. Liście rośliny mają jasnofioletową aurę z drobnych włosków.
Kwitnienie gatunków tropikalnych jest niepożądane ze względu na nieprzyjemny zapach kwiatów i silne wycieńczenie krzewu.
Wskazane jest usuwanie tworzących się pąków, aby zachować młodość i walory dekoracyjne okazu.
Uprawa i pielęgnacja guinuli w domu
Ten egzotyczny kwiat różni się od swoich tropikalnych odpowiedników tym, że jest bardziej bezpretensjonalny i łatwy do rozmnażania. Roślina ma niewielkie wymagania mikroklimatyczne. Bez odpowiedniej pielęgnacji guinura szybko się starzeje i traci swoją atrakcyjność. Wiedza na temat pielęgnacji i rozmnażania tej niezwykłej rośliny pozwoli uzyskać okaz o wyjątkowych walorach dekoracyjnych.
Wybór właściwego światła
Mieszkaniec lasu deszczowego preferuje rozproszone światło i długie dni świetlne. Silne światło słoneczne hamuje jej wegetację, a brak światła upośledza jej dekoracyjne dojrzewanie. Tropikalny wazon egzotyczny najlepiej postawić na parapecie okna zorientowanego na zachód lub wschód. Uprawa na oknie wychodzącym na północ jest możliwa dzięki sztucznemu wydłużeniu godzin światła dziennego.
W drodze wyjątku można posadzić guinurę w pomieszczeniu z południowym oknem, zacieniając ją od południowego słońca. Najlepiej ustawić doniczkę nie na parapecie, ale nieco oddaloną, ale nie w gęstym cieniu.
Dobrym wskaźnikiem odpowiedniego światła jest jasne wybarwienie liści i ich zwarte ułożenie.
Optymalny reżim temperaturowy
Optymalny zakres temperatur dla guinuli to +18+24 °C w lecie. Roślina doskonale reaguje na wakacje w ogrodzie lub na balkonie. Niektórzy hodowcy sadzą ją nawet na zewnątrz, gdzie rośnie z powodzeniem do połowy sierpnia.
W okresie zimowym egzot zmniejsza intensywność swojej wegetacji. Okresowi spoczynku towarzyszyć będzie chłodniejsza temperatura +12+14 °C. Wskazane jest umieszczenie wazonu w głębi parapetu, z dala od grzejników.
Wymagania dotyczące wilgotności
Tropikalne egzotyki nie mają zbyt dużych problemów z utrzymaniem wilgotności w ryzach. Uprawa w mieszkaniu wiąże się z niską wilgotnością powietrza w okresie grzewczym. Wyjątkowo suche powietrze zmniejsza odporność rośliny. Dodatkowy pojemnik z wodą obok wazonu może uratować sytuację.
Opryskiwanie opryskiwaczem powoduje nieodwracalne uszkodzenia puchatych liści. Dlatego absolutnie nie wolno spryskiwać ginuli.
Optymalny system nawadniania
Intensywność podlewania egzotyków tropikalnych zmienia się w zależności od fazy wegetacyjnej i otaczającego mikroklimatu. Bardzo ważne jest, aby nie dopuścić do wyschnięcia bryły korzeniowej w czasie letnich upałów, ponieważ nie może ona magazynować wilgoci. Podczas fazy spoczynku podlewanie nie zostanie wstrzymane, ale będzie ograniczone do minimum ze względu na chłodną temperaturę powietrza. Nadmierne podlewanie może doprowadzić do zakwaszenia gleby i obumarcia systemu korzeniowego.
Woda powinna być pozostawiona do odstania i zagotowania przed nawadnianiem, aby usunąć nadmiar soli i chloru.
Nawilżaj glebę, podlewając ją z góry za pomocą konewki z wąską wylewką. Upewnij się, że woda nie ma kontaktu z częściami łonowymi rośliny.
Wymagania dotyczące podłoża i składników odżywczych
Podłoże powinno być bogate w składniki odżywcze i mieć dobrą przepuszczalność wody i powietrza. Nie nadają się gleby ciężkie, gliniaste, o wysokim poziomie kwasowości. Najlepszą dostępną w handlu mieszanką jest substrat dekarowo-liściasty.
Amatorzy, którzy lubią tworzyć własne mieszanki glebowe, zalecają mieszanie równych części próchnicy, ziemi liściowej i darniowej z połową porcji piasku. Do drenażu należy użyć drobnych kamyków, potłuczonych naczyń lub clayditu.
Ginurę nawozić nawozem wieloskładnikowym do dekarowych roślin pokojowych. Nawożenie powinno być połączone z podlewaniem i nie częściej niż dwa razy w miesiącu. Zaprzestań nawożenia w okresie zimowym, ponieważ roślina przechodzi w stan spoczynku.
Ogólne zasady przesadzania
Krzew zielny starzeje się w wieku trzech lat. Aby przedłużyć wegetację guinuli, należy ją przesadzić w drugim roku. Przesadzanie powinno odbywać się wiosną, na początku energicznego wzrostu.
Podstawowe zasady przesadzania są następujące:
- Umieść roślinę w wazonie o większej średnicy;
- System korzeniowy uwalnia się od starego podłoża;
- Pierwsze podlewanie wykonujemy po dwóch dniach, gdy adaptacja okazu jest zakończona;
- W pierwszych dwóch dniach nie należy stawiać wazonu na oświetlonym parapecie.
Co jest lepsze: podwiązywanie czy przycinanie?
Floryści praktykują dwa sposoby uprawy egzotyki zielnej:
- Ampelous;
- Krzew.
Co niezwykłe, roślina reaguje równie dobrze na oba te czynniki.
W uprawie ampelagicznej guinura staje się częścią wnętrza pomieszczenia. Wielu projektantów używa elastycznych próbek do
Wielu projektantów wykorzystuje ten giętki okaz do tworzenia dekoracyjnych łuków lub aranżacji grupowych. Wadą tej metody uprawy jest szybkie starzenie się i wydłużanie pędów.
Uprawa krzewów wymaga częstego przycinania. Przycinanie ma korzystne działanie i jest wykorzystywane do odmładzania egzotyki. Taki zabieg sprzyja powstawaniu pędów bocznych. Odbywa się to podczas aktywnego wzrostu. Pędy po przycięciu wykorzystywane są do sadzonek.
Nazwa krzew ginura jest dość dowolna. Pędy zielne nie są w stanie samodzielnie utrzymać się w pozycji pionowej. Trzeba ją wspierać i trzeba ją wiązać.
Pędy są bardzo niepożądane, gdyż spowodują zatrzymanie wegetacji.
Osobliwości rozmnażania się guinury
Hodowla tej liściastej rośliny jest bardzo łatwa. Cięcie to najprostszy sposób na uzyskanie nowego okazu w krótkim czasie. Sadzonki pozostają po procesie przycinania lub są wycinane bezpośrednio z rośliny. Optymalne sadzonki powinny mieć około dziesięciu centymetrów długości i dwa międzywęźla.
Rozmnażać sadzonki od wiosny do połowy jesieni, gdy guinorma jest w fazie aktywnego wzrostu.
Sadzonki umieszcza się w małych pojemnikach z wodą. Kiełki kiełkują po sześciu – siedmiu dniach. Sadzonki przenosi się na miejsce stałe w doniczkach z wilgotną ziemią. Po tygodniu pojawią się pierwsze oznaki nowych pędów i sadzonki będzie można uznać za udane.
